Jasełka – nuty i materiały wykonawcze

Sceniczne przedstawienia wydarzeń centralnego chrześcijańskiego zbawienia - narodzin, namiętności i zmartwychwstania - znane są już od wysokiego średniowiecza. Termin "dramaturgia liturgiczna" lub "sztuka sakralna" został ukuty dla tych wydarzeń, a najbardziej znanym przykładem jest prawdopodobnie Pasja w Oberammergau. Również szopki nadal praktykowane w większości dzisiejszych kościołów wracają do tego na bardzo długich i krętych ścieżkach.

Domem tych widowisk był początkowo klasztor. Mnisi i mniszki opracowali przedstawienia sceniczne z pieśni łacińskich, które miały treści dialogiczne, jak np. głoszenie narodzin Chrystusa przez aniołów pasterzom. Wkrótce praktyka ta została naśladowana w języku angielskim przez mieszkańców miast i cechów.

W okolicach Świąt Bożego Narodzenia powstało wiele przedstawień, które koncentrowały się na poszczególnych wydarzeniach, od proklamacji anioła Gabriela do dzieciobójstwa Heroda i ucieczki z Egiptu, narodzin, do przedstawienia w świątyni. Postać Maryi zawsze odgrywała główną rolę.

Muzyka początkowo składała się z łacińskich śpiewów liturgicznych, zwłaszcza lirycznych tzw. tropików, ale następnie została wzbogacona o pieśni. Istnieją również dowody na użycie instrumentów, pierwsze jasełka zostały dokonane w 1602 roku.