Missa, rozesłanie lub zwolnienie, oznaczało w pierwotnym Kościele pożegnanie katechumenów, którzy nie przyjęli jeszcze chrztu, po mszy świętej słowa, które służyło nauczaniu. Formuła rozesłania „Ite, missa est - To jest zwolnienie” przeniosła się na koniec całego nabożeństwa i dała mu swoją nazwę. Tutaj znajdziesz różne nuty do mszy.
Msza składa się z Ordinarium, powtarzających się tekstowo pięciu części, oraz Proprium, śpiewów zmieniających się w zależności od okazji lub pory roku, i w ten sposób sięga do tradycji romańsko-frankijskiej wczesnego średniowiecza.
Wraz z dalszym rozwojem chorału gregoriańskiego do mszy trafiły nowe gatunki muzyczne: hymny, a śpiewy towarzyszące procesjom stały się pieśni. Zwrotki i sekwencje, swobodnie komponowane łacińskie teksty specjalnie na popularne festiwale, dodawano do rozległych melodii jako pomoc w zapamiętywaniu, zanim notacja muzyczna osiągnęła poziom pozwalający na precyzyjne utrwalenie śpiewów.
Sekwencje te rozwinęły się w samodzielne sztuki sakralne i były udramatyzowane z powściągliwością. Przedstawienia pasyjne praktykowane do dziś, zwłaszcza w południowych Niemczech, są tego echem.