Kompozytorzy rosyjscy romantyzmu – nuty

„Gdzie serce nie jest poruszone, tam nie może być muzyki” – Piotr Iljicz Czajkowski.

Co kryje się w sercu rosyjskiej muzyki? Ból i cierpienie, miłość i namiętność, prosta i wrażliwa ludzka dusza, która nigdy nie traci dumy i pewności siebie. Wszystko to można znaleźć w nutach muzyki rosyjskich kompozytorów okresu romantyzmu, których szeroki wybór oferujemy na poniższej stronie, jak również wiele informacji o nich.

Rosyjska Szkoła Narodowa

Podobnie jak w innych krajach, na początku XIX wieku w Rosji pojawił się silny ruch narodowy. Klęska wojsk napoleońskich w 1812 roku zjednoczyła naród rosyjski i jednocześnie stworzyła korzystne warunki dla rozwoju muzyki i kultury. W ten sposób synteza rosyjskiej muzyki ludowej, elementów egzotycznych i europejskich wpływów muzycznych stopniowo dała początek tak zwanej "rosyjskiej szkole narodowej", która jest łatwo rozpoznawalna dzięki głębokiej emocjonalności i typowym strukturom harmonicznym, melodycznym i rytmicznym. Za twórcę rosyjskiej muzyki narodowej uważa się Michaiła Iwanowicza Glinkę, którego bezpośrednim następcą był Aleksandr Siergiejewicz Dargomyżski.

Potężna Gromadka

Potężna Gromadka (czasem także Rosyjska piątka) była luźnym stowarzyszeniem pięciu wybitnych kompozytorów, których celem było komponowanie muzyki specyficznie rosyjskiej, a nie naśladowanie starszych modeli europejskich. Grupa została założona w 1856 roku, a jej członkami byli Milij Bałakiriew, Cezar Antonowicz CuiAleksandr Borodin, Modest Musorgski i Nikołai Rimski-Korsakow. Członkowie „poteznej gromadki’ uczyli wielu innych wielkich rosyjskich kompozytorów, którzy byli bezposrednio zainspirowani ich ideami. Byli to przede wszystkim kompozytor romantyczny Aleksandr Głazunow oraz moderniści Siergiej Prokofiew, Igor Strawiński i Dymitr Szostakowicz.

Wysoki i późny romantyzm

Najważniejszym rosyjskim kompozytorem XIX wieku jest bez wątpienia Piotr Iljicz Czajkowski. Muzyka kompozytora odzwierciedla jego głęboki, melancholijny świat wewnętrzny, jednocześnie obejmując rosyjską muzykę ludową w całym jej autentycznym pięknie. Symfonie P. I. Czajkowskiego należą do szczytowych osiągnięć muzyki orkiestrowej XIX wieku. Podobnie jak trio baletowe Śpiąca królewna, Jezioro łabędzie i Dziadek do orzechów, którymi kompozytor wyniósł ten gatunek na zupełnie nowy poziom.

„Muzyka nie jest iluzją, jest objawieniem. A jej triumfalna moc polega na tym, że odsłania piękno, które nie jest nam dostępne w żadnej innej sferze i które godzi nas z życiem.” - P. I. Czajkowski

Ostatnimi kompozytorami przełomu od romantyzmu do modernizmu są Siergiej Rachmaninow i Aleksander Skriabin. O ile „ostatni romantyk” Rachmaninow pozostaje zasadniczo wierny muzycznemu dziedzictwu XIX wieku, o tyle w twórczości Skriabina odnajdujemy również wiele elementów nowoczesnych, zwłaszcza w dziedzinie harmonii i instrumentacji.

Dalsze linki do muzyki rosyjskiego romantyzmu:

• Rosyjski romantyzm nuty fortepianowe
• Rosyjski romantyzm nuty orkiestrowe
• Rosyjski romantyzm nuty chóralne
• Rosyjski romantyzm pieśni artystyczne
• Rosyjski romantyzm opery
• Rosyjski romantyzm muzyka kameralna