Klarnet jest jednym z instrumentów dętych drewnianych i, podobnie jak saksofon, posiada tylko prosty stroik do wytwarzania dźwięku. Wykonany w swojej obecnej formie z czarnego drewna afrykańskiego drzewa grenadilla, klarnet ma długą historię.
Klarnet został opracowany z chalumeau na początku 18 wieku i różni się od tego ostatniego przede wszystkim w jego rozszerzonym pasmie dźwięku. W XIX wieku klapy i otwory tonowe fletu poprzecznego zostały opracowane przez Theobalda Böhma i następnie system został przeniesiony na klarnet który do dziś determinuje palcowanie klarnetu.
W przeciwieństwie do fletu, oboju czy fagotu, pierwsze kompozycje na klarnet pochodzą z okresu klasycyzmu wiedeńskiego. Zachowały się liczne sonaty i koncerty solowe na klarnet, zwłaszcza z okresu romantyzmu. Oprócz zastosowania w klasycznych orkiestrach symfonicznych, klarnet jest również często używany w muzyce jazzowej. Tutaj najczęściej grają go saksofoniści.
Klarnet zajmuje szczególne miejsce w żydowskiej muzyce klezmerskiej, ponieważ jego technika gry pozwala najlepiej odtworzyć charakterystyczne dla klezmerów linie melodyczne, które przypominają ludzki głos.