Pod koniec XIX wieku powoli kończyła się trwająca od prawie wieku dominacja romantyzmu. W toku przemian społecznych pojawiły się liczne nowe ruchy i tendencje artystyczne. Przedstawione są dwa najważniejsze – impresjonizm i weryzm – wraz z informacjami o słynnych kompozytorach epoki i ich dziełach. Znajdź również wszystkie nuty!
Subtelne rozmycie obrazu wobec wyraźnych linii rysunku, rozjaśnienie i przewietrzenie świata widzialnego, promienna czystość wrażenia - te środki wyrazu wchodziły od drugiej połowy lat 70. XIX wieku w skład palety malarskiej grupy młodych francuskich artystów skupionych wokół Claude’a Moneta, którego obraz "Impresja - Soleil levant" (Nastrój - wschód słońca) dał nazwę całemu stylowi artystycznemu.
Impresjonizm muzyczny posługuje się tymi samymi środkami wyrazu - obrazy dźwiękowe przedkładają malarstwo nad czysty rysunek, tworzenie dźwiękowo-kolorowej atmosfery nad linię melodyczną. Impresjonizm muzyczny zasadniczo odnawia większość podstawowych elementów struktury muzycznej - stosuje bardzo specyficzną melodię, bardzo luźną harmonię (z wykorzystaniem chromatyki, szeregów całotonowych, skal egzotycznych), ale przede wszystkim zupełnie inne instrumentarium, które stara się znaleźć nowe wrażenia dźwiękowe i nastroje.
Najważniejsi kompozytorzy tego nurtu to:
Weryzm odpowiada na niedostatki romantyzmu w zupełnie inny sposób. Już z nazwy, która opiera się na łacińskim słowie „verus” (prawdziwy), można wyczytać dążenie do realistycznego oddania rzeczywistości i wiernego przedstawienia ludzkich charakterów w wartkiej akcji. Muzyczny weryzm był najbardziej widoczny we włoskiej operze, która w owym czasie stanowiła wyraźny kontrast dla niemieckiej romantycznej opery mitologicznej Richarda Wagnera. Opery werystyczne charakteryzują się efektownym, dramatycznym traktowaniem muzycznym realistycznych tematów z życia współczesnego. Nie stronią od pokazywania tylko pozytywnych ludzkich cech, ale także bardzo mrocznych ludzkich uczuć.
Najważniejsi kompozytorzy weryzmu