Sofia Gubaidulina (*1931) jest jedna z najważniejszych rosyjskich kompozytorek pokolenia po Dymitrze Szostakowiczu. To on zachęcił ją do dalszego podążania własną drogą, która była sprzeczna z rosyjskim stylem tamtych czasów, w połowie XX wieku.
Typowe dla jej twórczości jest użycie bajan, chromatycznego akordeonu guzikowego oraz włączenie tematów religijnych.
Ponieważ jej muzyka nie była zgodna z duchem radzieckiego realizmu socjalistycznego, w latach 60. i 70. zakazano jej wykonywania utworów.
Ale najpóźniej premiera w 1981 roku „Offertorium”, jej pierwszego Koncertu skrzypcowego, przypieczętowała jej sukces, zwłaszcza na Zachodzie. Od tego czasu Sofia Gubaidulina, wraz z Alfredem Schnittke i Edissonem Denissowem, jest współczesną rosyjską kompozytorką o światowej sławie.
Gubaidulina mieszka w Niemczech od 1992 roku i jest członkiem różnych akademii, w tym Akademii Sztuki i Nauki Filmowej, która jest odpowiedzialna za coroczne rozdawanie nagród Akademii. Obecnie jest profesorem honorowym Konserwatorium w Kazaniu, gdzie studiowała po raz pierwszy.