Michaił Iwanowicz Glinka – Nuty

Gdybyśmy mieli wymienić jedną osobowość muzyczną, którą można uznać za ojca rosyjskiej muzyki klasycznej, byłby to z pewnością kompozytor Michaił Iwanowicz Glinka (1804–1857). Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o życiu tego ważnego rosyjskiego artysty lub przejrzeć wszystkie jego partytury, jesteś na właściwej stronie!

Życie kompozytora

Michaił Iwanowicz Glinka urodził się w zamożnej rodzinie we wsi Nowospasskoje pod Smoleńskiem. Część rodziny zajmowała się sztuką (głównie literaturą i muzyką). Dzięki wujowi, który grał w orkiestrze, młody Glinka poznał dzieła wiedeńskiego okresu klasycyzmu. W wieku trzynastu lat został wysłany do Petersburga, gdzie zdobywał wiedzę w zakresie języków, nauk ścisłych i muzyki. W tym czasie zaczął też komponować swoje pierwsze utwory. Po ukończeniu szkoły podjął pracę na stanowisku zastępcy sekretarza w Ministerstwie Transportu. Praca nie była wymagająca i Glinka miał dużo czasu na komponowanie i spotkania z innymi artystami. Z tego okresu pochodzi wiele kompozycji Glinki.

Podróże do Europy

Za namową lekarza Glinka zdecydował się na wyjazd do Włoch w 1830 roku, gdzie spędził w sumie trzy lata. Dzięki lekcjom w Konserwatorium Mediolańskim doskonalił swój warsztat kompozytorski i poznał niektórych muzycznych geniuszów swoich czasów, takich jak Mendelssohn-Bartholdy i Berlioz. Przebywał też krótko w Wiedniu i Berlinie. Jednak po śmierci ojca w 1836 r. Glinka wrócił do rodzinnej Rosji.

Rosyjska ojczyzna

W 1837 roku Glinka przyjął posadę dyrygenta carskiego chóru cerkiewnego, a rok później rozpoczął komponowanie jednego ze swoich arcydzieł - opery „Rusłan i Ludmiła”. Tu zaczyna się kształtować typowy dla Glinki styl kompozytorski, łączący orientalne i rosyjskie melodie ludowe. Opera nie została jednak początkowo dobrze przyjęta, a Glinka cierpiał na stany depresyjne. Jego jedyną pociechą były podróże do Hiszpanii i Francji. Jednym z nielicznych artystów, którzy dostrzegli jakość twórczości Glinki, był Hector Berlioz, który wykonał kilka oper Glinki w Paryżu i napisał o nim pozytywny artykuł w gazecie. Ostatnie miesiące życia Glinka spędził w Berlinie, gdzie też zmarł w 1857 roku.

Muzyka Glinki

Po śmierci kompozytora jego opery były gorąco dyskutowane w prasie muzycznej, ale stopniowo wysunęły się na pierwszy plan. Jego utwory orkiestrowe (poemat symfoniczny Kamarinskaja o tematyce rosyjskiej, uwertura hiszpańska „Wspomnienie letniej nocy w Madrycie” oraz błyskotliwa uwertura do „Rusłana i Ludmiły”) stały się popularnymi elementami programów koncertowych. Istotne znaczenie mają również romanse, pieśni, utwory kameralne i fortepianowe Glinki.

Więcej linków do muzyki Michaiła Iwanowicza Glinki:

• Nuty orkiestrowe M. Glinka
• Nuty fortepianowe M. Glinka
• Muzyka kameralna M. Glinka
• Kwartety smyczkowe M. Glinka
• Nuty na głos śpiewny M. Glinka
• Nuty do pobrania M. Glinka