Dwudzieści Kolęd

Tradycyjne polskie melodie z angielskimi tłumaczeniami. Uznany i orzeźwiający dodatek do świątecznego repertuaru na sopran solo i głosy żeńskie unisono.

Materiał melodyczny do "20 kolęd" pochodzi z trzech XIX-wiecznych zbiorów tradycyjnych kolęd polskich: "Spiewnika Kościelnego" i "Pastorałek i kolęd z melodiami" ks. Michała Martina Mioduszewskiego (1787 - 1868) oraz "Ludzi" Oscara Kolberga (1814 - 90). Prawie wszystkie kolędy wybrane z tych zbiorów przez Lutosławskiego są znane, popularne w Polsce, choć niektóre są regionalnymi odmianami standardowych, tradycyjnych kolęd.

Jedną z kolęd, Lulajze, Jezuniu (Kołysanka, Jezus), jest ta, z której Chopin wykorzystał fragmenty w swoim "Scherzu h-moll"; i podobnie jak Chopinowi, który wplótł melodię kolędy w znacznie większą formę, Lutosławskiemu udaje się stworzyć dzieło bardzo oryginalne, łącząc proste melodie ludowe z własną, niepowtarzalną XX-wieczną techniką i stylem harmonizowania.

"Dwudzieści kolęd" pochodzi z okresu, w którym Lutosławski często wykorzystywał w swojej muzyce melodie ludowe; przed nimi w 1945 r. skomponował zestaw łatwych utworów fortepianowych opartych na polskich pieśniach i tańcach ludowych, a kulminacją jego pracy w tym idiomie był Koncert na orkiestrę (1950-54).