Nokturny op. 9–62

Zgodnie z tradycją gatunku, odznaczają się sentymentalizmem, salonowością i tendencjami programowymi. Charakterystyczna dla nich jest burzliwa część środkowa i bogato ornamentowana repryza. Jednak właściwa dla nokturnów nie jest dynamika i zmienność muzycznego przebiegu, lecz trwanie w szczególnym nastroju, przepełnionym oczekiwaniem lub uobecnioną przeszłością.

Wydanie źródłowo-krytyczne zredagowane przez Jana Ekiera i Pawła Kamińskiego na podstawie rękopisów, kopii zatwierdzonych przez samego Chopina i pierwszych wydań. Jego celem jest przedstawienie twórczości Chopina w autentycznym kształcie.

Wersja miniaturowa nie zawiera komentarza źródłowego ani wykonawczego.